H. A. Redpath,
“The Syriac Version of the New Testament”,
American Journal of Theology, vol. 8, no. 1, pp. 162-164, 1904.
I. E. Rahmani,
S. Ephraemi Hymni de virginitate quos e codice Vaticano II, vol. 2, 3 vol. Charfe: Typ. Patriarchalibus in Seminario Scharfensi prope Berytum, 1906.
I. E. Rahmani,
“Sancti Ephraemi Carmina Rogationum (col testo siro-caldaico) II”,
Bessarione: Pubblicazione Periodica di Studi Orientali, vol. 5, no. 8, pp. 4-13, 1903.
I. E. Rahmani,
“Epistolae Rabban Davidis filii Pauli”, in
Studia Syriaca, seu collectio documentorum hactenus ineditorum ex codicibus Syriacis: Documenta varia, vol. 1, 5 vol., Charfeh: Charfeh Patriarchal Seminary, 1904, pp. 44-47.
I. E. Rahmani,
Liber ritualis usui Ecclesiae Antiochenae Syrorum. Charfeh: Typis Patriarchalibus In Seminario Scharfensi de Monte Libano, 1922.
I. E. Rahmani,
S. Ephraemi Hymni de virginitate quos e codice Vaticano I, vol. 1, 3 vol. Charfeh: Typ. Patriarchalibus in Seminario Scharfensi prope Berytum, 1906.
I. E. Rahmani,
“Sancti Ephraemi Carmina Rogationum (col testo siro-caldaico) I”,
Bessarione: Pubblicazione Periodica di Studi Orientali, vol. 4, no. 7, pp. 165-185, 1903.
I. E. Rahmani,
S. Ephraemi Hymni de virginitate quos e codice Vaticano III, vol. 3, 3 vol. Charfe: Typ. Patriarchalibus in Seminario Scharfensi prope Berytum, 1906.
A. Rahlfs,
“Beiträge zur Textkritik der Peschita”,
Zeitschrift fuÌr die alttestamentliche Wissenschaft, vol. 9, pp. 161-210, 1889.
H. Raguse,
“Syrische Homerzitate in der Rhetorik des Anton von Tagrit”, in
Paul de Lagarde und die syrische Kirchengeschichte, Göttingen: Göttinger Arbeitskreis für syrische Kirchengeschichte, 1968, pp. 162-175.